What is Genocide

The term Genocide was coined by Polish-Jewish lawyer Raphael Lemkin in 1944, whose family was one of the victims of the Jewish Holocaust. By defining this term, Lemkin sought to describe Nazi politics of systematic murder, violence as well atrocities committed against the Armenians in the Ottoman Empire in 1915. Combing ‘geno,’ from the Greek word for race or tribe, with ‘cide,’ from the Latin word for killing, he created the word ‘Genocide’. The following year, the International Military Tribunal at Nurenberg charged top Nazi officials with crimes against humanity. Although, the word Genocide was included in the indictment, it was as a descriptive and not as a legal term.

On December 9, 1948, in the shadow of the Holocaust, the United Nations approved the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide.

The Convention defines Genocide as an international crime, which signatory nations undertake to prevent and punish. According to the Convention, Genocide is one of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:

a. Killing members of the group;
b. Causing serious bodily or mental harm to members of the group;
c. Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;
d. Imposing measures intended to prevent births within the group;
e. Forcibly transferring children of the group to another group.

After the adoption of the convention some scholars have suggested other more inclusive definitions.

In 1959 Pieter Drost, a legal scholar defined Genocide as “The deliberate destruction of physical life of individual human beings by reason of their membership of any human collectivity as such”.

Israel Charny, the Editor of the Encyclopedia of Genocide in two volumes, suggests that “Genocide in the generic sense is the mass killing of substantial numbers of human beings, when not in the course of military action against the military forces of an avowed enemy, under conditions of the essential defenselessness and helplessness of the victims”.

The UN convention does not include the killing of the members of political groups in the definition of Genocide, but many genocide scholars argued for the inclusion of that point in the definition. The prominent Genocide scholar and sociologist Leo Cuper noted that in the contemporary world, political differences are at least as significant a basis for massacre and annihilation as racial, national, ethnic or religious differences. In response to the omission of political groups from the Convention definition of Genocide, Ted Gurr and Barbara Harff have coined the new term Politicide.

Ցեղասպանություն

Ցեղասպանություն տերմինը 1944թ. շրջանառության մեջ է դրել հրեական ծագումով լեհ, քրեական և միջազգային իրավունքի մասնագետ, փաստաբան Ռաֆայել Լեմկինը: Լեմկինի ընտանիքը հրեական Հոլոքոսթի զոհերից էր, և այս տերմինով Լեմկինը ցանկանում էր նկարագրել համակարգված սպանությունների և բռնությունների նացիստական քաղաքականությունը, ինչպես նաև` 1915թ. Օսմանյան կայսրությունում հայերի դեմ իրագործված վայրագությունները: “Ցեղասպանություն” - “Գենոցիդ” տերմինը գոյացել է հունարեն genos-ռասա կամ ցեղախումբ և լատիներեն cide-սպանել բառերի համակցումից: 1945 թ., երբ Նյուրնբերգի միջազգային ռազմական տրիբունալը նացիստական ղեկավարությանը դատապարտեց մարդկության դեմ իրագործված հանցագործությունների մեջ, “Ցեղասպանություն” բառը ներառվեց դատավճռում, սակայն որպես նկարագրական, այլ ոչ թե իրավական տերմին:

1948թ. դեկտեմբերի 9-ին, Հոլոքոստի հիշողության ազդեցության ներքո, Միավորված ազգերի կազմակերպությունը ընդունեց “Ցեղասպանության հանցագործության կանխման և դրա համար պատժի մասին” կոնվենցիան, ըստ որի ցեղասպանությունը սահմանվում է որպես միջազգային հանցագործություն և ստորագրող պետությունները պարտավորվում են կանխել, ինչպես նաեւ պատժել ցեղասպանություն իրականացնողներին:

Կոնվենցիայի համաձայն ցեղասպանություն է համարվում հետեւյալ գործողություններից ցանկացածը, որն իրականացվում է որևէ ազգային, էթնիկական, ռասայական կամ կրոնական խմբի մասնակի կամ ամբողջական ոչնչացման նպատակով.

1. Խմբի անդամների սպանություն.
2. Խմբի անդամներին լուրջ ֆիզիկական կամ մտավոր վնասների պատճառում.
3. Խմբի համար միտումնավոր կերպով կենսական այնպիսի պայմանների ստեղծում, որոնք ուղղված են խմբի անդամների լրիվ կամ մասնակի ֆիզիկական ոչնչացմանը.
4. Այնպիսի գործողությունների իրականացում, որոնք ուղղված են խմբի ներսում ծնելիության կանխմանը.
5. Խմբի երեխաներին բռնությամբ մեկ այլ խումբ տեղափոխումը:

Կոնվենցիայի ընդունումից հետո որոշ գիտնականներ առաջարկել են ավելի համընդգրկուն սահմանումներ:

Մասնավորապես` 1959թ. իրավագետ Փիթեր Դրոստը սահմանել է ցեղասպանությունը որպես “Մարդկանց` որևէ խմբի պատկանելիության համար կյանքից կանխամտածված զրկելը”:

Անվանի ցեղասպանագետ Իսրայել Չառնին` “Ցեղասպանության հանրագիտարանի” խմբագիրը, առաջարկել է հետևյալ սահմանումը. “Ցեղասպանությունը, ընդհանրական իմաստով, զգալի թվով մարդկանց զանգվածային սպանությունն է, որը չի իրագործվել թշնամու զինված ուժերի դեմ ռազմական գործողությունների ընթացքում, զոհերի անպաշտպանվածության և անօգնականության պայմաններում”:

Հարկ է նշել, որ ՄԱԿ-ի կոնվենցիան քաղաքական խմբի անդամների սպանությունը չի սահմանում որպես ցեղասպանություն, սակայն շատ ցեղասպանագետներ պնդում են` ցեղասպանության սահմանման մեջ ներառել նաև այդ կետը: Նշանավոր ցեղասպանագետ եւ սոցիոլոգ Լեո Կուպերը գտնում է, որ ժամանակակից աշխարհում քաղաքական տարաձայնություններն առնվազն նույնքան կարևոր հիմք են կոտորածների և ոչնչացման համար, որքան ռասայական, ազգային, էթնիկ կամ կրոնական տարբերությունները: Ի լրումն կոնվենցիայում քաղաքական խմբի սպանությանը որպես ցեղասպանություն դիտվող սահմանման բացակայության, գիտնականներ Թեդ Գուրը եւ Բարբարա Հարֆը շրջանառության մեջ են դրել “Պոլիտիցիդ” տերմինը: